Bazen çok çabalıyoruz. Sağlıklı beslenmeye çalışıyoruz, meditasyon yapıyoruz, bol su içiyoruz…
Ama içten içe hâlâ eksik bir şey var gibi hissediyoruz, değil mi?
Çünkü çoğu zaman kendimize “iyi bakmak” derken, yalnızca fiziksel tarafımıza odaklanıyoruz.
Oysa iyi olma hâli, yalnızca bedenin değil; zihnin, kalbin ve ruhun birlikte nefes aldığı bir denge hâlidir.
Ve bu dengeye atılan ilk adım da kendimize şefkat göstermekten geçiyor.
Kendine şefkatle yaklaşmak, yargılamadan fark etmek, zorlandığında yanında durmak, kendi iç sesini yumuşatmaktır.
“Yine başaramadım” dediğinde bile “Ben elimden geleni yaptım” diyebilmektir.
Mükemmel olmak için değil, gerçek olmak için çabalamaktır.
Bedenin beslenmeye, zihnin durulmaya, ruhunun anlaşılmaya ihtiyacı vardır.
Bu yüzden tariflerin ötesine geçmeli; kendimizi “bir bütün olarak” görmeliyiz.
💛 Bugün kendine yumuşak bir yer aç.
Kendini suçlamak yerine dinlemeyi, eleştirmek yerine anlamayı, zorlamak yerine yavaşlamayı dene.
İyilik hali, dışarıda değil… tam burada, senin içinde başlıyor.
Se connecter
